در مذمت حکومت سفله پروری ...! / دیپلمات بچه باز، وزیر متقلب، سفیر جیب بر...!

در دهخدا، کلمه سفله به معنای پست و فرومایه ذکر شده است و معنای آن واضح است.

در رژیم اسلامی، حکومت به دست سفله ها است و اصولا برای ورود به این چرخه بسته، باید که منش و خوی سفله ها را داشت.

یک مثال از قدرت گیری سفله ها در رژیم اسلامی:

زمانی که حکومت به دست رژیم اسلامی افتاد، جمعی سفله بر سر کار آمدند، نمونه بارز قدرت گیری افراد سفله، حکایت فرمانده شدن شخصی به نام اسماعیل افتخاری است. او که قبل از انقلاب در فاحشه خانه شهرنو به کار باج گیری مشغول بود، لقب اسمال تیغ زن را داشت، اما بعد از انقلاب به دلیل ارتباط و نزدیکی به آیت الله ایروانی، به فرماندهی بخشی از کمیته رسید. او که سابقه شرکت در قتل های زنجیره ای و پرونده تجاوز و آدم ربایی بعد از انقلاب دارد، به سمت های بالایی در وزارت اطلاعات رسید.

این مثال به خوبی نشان می دهد که چه نوع انسان هایی در این رژیم مشغول به فعالیت هستند. دو نکته در این میان جلب توجه می کند:

- سران رژیم هرگز اجازه نمی دهند افراد سالم و غیر سفله وارد این نظام شوند؛ چه آنکه چنین افراد حاضر نیستند در جنایات سران رژیم مشارکت کنند و شروع به افشاگری خواهند کرد.

- چنین سفله هایی، اجازه نمی دهند افرادی شایسته، وارد سیستم شوند و یا در آن دوام بیاورند، چون موقعیت آنها را به خطر می اندازند.

در حقیقت رژیم اسلامی، یک دایره بسته شده است که در آن تنها افراد سفله می توانند حضور داشته باشند.

تنها در رژیم اسلامی است که یک پدوفیل (یا بچه باز) می تواند به سمت مهمی چون دبیری سفارت در برزیل برسد(اینجا)، یا شاهد باشیم که نماینده ایران در سازمان ملل، به جرم دزدی از مغازه دستگیر می شود(اینجا)، یا شخصی چون کردان بدون هیچ سوادی، استاد دانشگاه و وزیر کشور شود...!

یا به همین دلیل است که در کل این رژیم نمی توان حتی یک نفر آدم با شرف و شایسته در رده های مدیرکل و یا بالاتر پیدا کرد! به دیگر عبارت شرط رشد در این نظام، بی شرفی و سفله بودن است...!

مدرک زندانی بودن کردان در قبل از انقلاب به جرم تجاوز و ازاله بکارت 

خبر روزنامه مربوط به دزدی نماینده ایران در سازمان ملل از یک فروشگاه لباس فروشی در نیویورک