شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و رییس «کانون مدافعان حقوق بشر» در تور سخنرانی خود در دانشگاه های آمریکا بر روی وضعیت دانشجویان زندانی در ایران تاکید زیادی داشته است.
در همین زمینه، دانشجونیوز گفتگویی را با خانم عبادی انجام داده و نظر وی را پیرامون نقض حقوق دانشجویان جویا شده است.
خانم عبادی می گوید که نقض حقوق دانشجویان مصداق نقض حقوق بشر است و با وجود تاکید بر این موارد در گزارش های بین المللی، حکومت ایران قصد سازش و آشتی ملی را ندارد و به رفتار غیرعادلانه خود ادامه می دهد:
«طبیعی است که وقتی به خاطر یک اعتراض ساده و یا به خاطر اعتقاد به مذهبی خاص، کسی را از حق تحصیل محروم می کنند و او را ستاره دار و اخراج می کنند، یکی از مهمترین حقوق بنیادین وی صدمه خورده است. یا زمانی که دانشجویان را بیگناه در حالتی که محروم از یک دادرسی عادلانه هستند، به زندان می اندازند و از آن بدتر، برخی از آنها را محکوم به حبس در تبعید می کنند این ستم مضاعفی است بر یک جوان. یعنی به جای آنکه سالهای جوانی را صرف دانش آموزی و اندوختن تجربه کند بایستی بیگناه پشت میله های زندان سپری کند.»
شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، در پاسخ به سوالی در مورد تنبیهات ممکن برای ناقضان حقوق دانشجویان، مانند روسای دانشگاه، مسئول کمیته های انضباطی و …، می گوید: «مجازات هایی که برای نقض حقوق بشر در نظر گرفته شده بایستی در شورای حقوق بشر مورد تایید قرار بگیرد. که بر حسب تخلف یک کشور می تواند از تعیین گزارشگر شروع شده و حتی منجر به ارسال پرونده به دادگاه بین المللی شود.اما همانطوری که گفتم این تنبیهات سلسله مراتب دارد یعنی ارسال پرونده با دادگاه بین المللی بایستی با موافقت شورای امنیت صورت گیرد و در حال حاضر به نظر نمی رسد با توجه به پشتیبانی چین و روسیه چنین امری اتفاق افتد. اما این دلیل نمی شود که سایرین سکوت بکنند و اعتراضی در زمینه زندانی شدن جوانان نداشته باشند.»
شیرین عبادی همچنین در پیامی خطاب به دانشجویان در دانشگاه های خارج از کشور می گوید که آنان باید از آزادی خود استفاده کنند و صدای همکلاسی دربند خود را به گوش مردم جهان برسانند. برای یک زندانی سیاسی و عقیدتی مهمترین مسئله آن است که صدای او در جهان انعکاس یابد.
متن کامل این گفتگو در ادامه آمده است:
حسین ترکاشوند: اولین سوال بنده از شما در مورد برنامه ی سخنرانی شما در برخی از دانشگاه های آمریکا است و اینکه محورهای اصلی این سخنرانی ها چیست و چه اهدافی را دنبال می کند.
شیرین عبادی: من همه ساله دو نوبت در دانشگاه های آمریکا تور سخنرانی دارم و برای جوانان دانشجو صحبت می کنم و محور صحبت های من در مورد حقوق بشر در جهان اسلام و در جهان غرب و امکان انطباق اسلام با حقوق بشر می باشد؛ با توجه به وضعیت دردناک دانشجویان زندانی در ایران که نمونه ای از آن را در نامه ی ضیاء نبوی می خوانید، تصمیم گرفتم که در این دوره از سخنرانیهای خود کمی راجع به وضعیت دانشجویانی که در زندان هستند اطلاع رسانی کنم و از دانشجویان آمریکایی بخواهم که از آزادی خود استفاده کرده و صدای همکلاسی های ایرانی خود را به گوش جهانیان برسانند.
خانم دکتر عبادی میدانیم که بیش از ٣٠ تن از دانشجویان در ایران با احکام طولانی مدت در زندان به سر می برند، و شاهد بیش از دو هزار نقض حقوق دانشجویان در دانشگاه های ایران اعم از احضارهای مختلف، اخراج و محرومیت از تحصیل و احکام کمیته انضباطی هستیم که هم در گزارش ویژه دفتر تحکیم وحدت و هم در گزارش آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه ی شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، به آنها اشاره شده و مورد تاکید قرار گرفته است. سوال من از شما این است که آیا از نظر شما نقض حقوق دانشجویان، جنبه ای از نقض حقوق بشر محسوب می شود یا خیر.
بله. مگر دانشجو بشر نیست؟ طبیعی است که وقتی به خاطر یک اعتراض ساده و یا به خاطر اعتقاد به مذهبی خاص، کسی را از حق تحصیل محروم می کنند و او را ستاره دار و اخراج می کنند، یکی از مهمترین حقوق بنیادین وی صدمه خورده است. یا زمانی که دانشجویان را بیگناه در حالتی که محروم از یک دادرسی عادلانه هستند، به زندان می اندازند و از آن بدتر، برخی از آنها را محکوم به حبس در تبعید می کنند این ستم مضاعفی است بر یک جوان. یعنی به جای آنکه سالهای جوانی را صرف دانش آموزی و اندوختن تجربه کند بایستی بیگناه پشت میله های زندان سپری کند.
خانم دکتر عبادی، برای احیای حقوق بشر در ایران، به خصوص حقوق دانشجویان به عنوان جنبه ای حقوق بشر که شما به درستی به آن اشاره کردید، سازمان های بین المللی و نهادهای بین المللی حقوق بشر، چه تنبیهاتی را می توانند برای ناقضان حقوق بشر مشخصاً در دانشگاه ها اعم از رؤسای دانشگاه ها، معاونین آنها و مسئولین حراست و کمیته انضباطی در نظر بگیرند.
مجازات هایی که برای نقض حقوق بشر در نظر گرفته شده بایستی در شورای حقوق بشر مورد تایید قرار بگیرد. که بر حسب تخلف یک کشور می تواند از تعیین گزارشگر شروع شده و حتی منجر به ارسال پرونده به دادگاه بین المللی شود. اما همانطوری که گفتم این تنبیهات سلسله مراتب دارد یعنی ارسال پرونده با دادگاه بین المللی بایستی با موافقت شورای امنیت صورت گیرد و در حال حاضر به نظر نمی رسد با توجه به پشتیبانی چین و روسیه چنین امری اتفاق افتد. اما این دلیل نمی شود که سایرین سکوت بکنند و اعتراضی در زمینه زندانی شدن جوانان نداشته باشند.
در صحبت ها و سخنرانی های شما، روی سخن شما نه با مسئولین ایران بلکه با نهادهای بین المللی است، از شما می پرسم که با توجه به نقش عظیم دانشجویان در راه رسیدن به دموکراسی و پاسداشت حقوق بشر در ایران، در نظر نگرفتن نقض حقوق دانشجویان از سوی نهادهای بین المللی مانند سازمان ملل متحد، شورای حقوق بشر و… چه تبعاتی دارد.
در درجه اول باید بگویم که نقض حقوق بشر در مورد دانشجویان در نظر گرفته شده است. شما به گزارش های آقای احمد شهید و یا قبل از آن گزارش های آقای بان کی مون مراجعه کنید، میبینید که این مسائل در آن منعکس شده است. بنابراین مسئله سر این است که با توجه به درج اینگونه مسائل در گزارش های حقوق بشر چرا دولت ایران به رفتارغیرعادلانه خود ادامه میدهد؟ که در جواب بایستی بگویم متاسفانه حکومت ایران قصد سازش و آشتی ملی را ندارد و همین پافشاری بر ادامه و استمرار حقوق بشر باعث شد که برای ایران گزارشگر بگذارند. الان در آسیا، کره شمالی و ایران گزارشگر دارند، یعنی هر دو کشور آنچنان وضعیت حقوق بشر را تضعیف کرده اند که گزارشگر تعیین شده است.
در پایان شما برای دانشجویان خارج از کشور چه پیامی دارید.
پیام من برای دانشجویانی که در دانشگاه های خارج از ایران تحصیل می کنند آن است که از آزادی خود استفاده کنید و صدای همکلاسی دربند خود را به گوش مردم جهان برسانید.
برای یک زندانی سیاسی و عقیدتی مهمترین مسئله آن است که صدای او در جهان انعکاس یابد و توصیه من برای جوانانی که در کشورهای اروپایی و آمریکا تحصیل می کنند آن است که از آزادی خود استفاده کنید و صدای همکلاسی دربند خود باشید.
ممنون از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar