28 mars 2012

عفو بین الملل: افزایش شدید اعدام در ایران، عراق، عربستان و یمن


عفو بین‌الملل، از سازمان‌های فعال در زمینه حقوق بشر، روز سه‌شنبه، ۲۷ مارس (هشتم فروردین)، اعلام کرد که با وجود کاهش تعداد کشورهای مجری اعدام در دنیا، تعداد اعدام‌های ثبت‌شده در سال ۲۰۱۱ میلادی در منطقه خاورمیانه افزایش شدیدی پیدا کرده و بیش از ۵۰ درصد بیشتر شده است.

در بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل آمده است که اعدام افراد در کشورهایی که در سال ۲۰۱۱ میلادی، مجازات اعدام را اجرا کرده‌اند، "با سرعت نگران‌کننده‌ای" انجام شده است.

بر اساس یافته‌های این سازمان در گزارش سالانه مجازات اعدام و صدور حکم اعدام، "تعداد اعدام‌های ثبت‌شده در سال ۲۰۱۱ میلادی در خاورمیانه افزایش شدیدی پیدا کرده و تقریبا ۵۰ درصد بیشتر از سال پیش شده است."

عفو بین‌الملل اضافه کرده است که افزایش ۵۰ درصدی اعدام‌ها در منطقه خاورمیانه به کشورهای عراق، ایران، عربستان سعودی و یمن مربوط می‌شود.

طبق بیانیه این سازمان، در سال میلادی گذشته، دست‌کم ۶۸ نفر در عراق، دست‌کم ۳۶۰ نفر در ایران، دست‌کم ۸۲ نفر در عربستان سعودی و دست‌کم ۴۱ نفر در یمن اعدام شده‌اند که در مجموع، ۹۹ درصد کل اعدام‌های ثبت‌شده در منطقه خاورمیانه و آفریقای شمالی است.

در این بیانیه آمده است که دولتمردان الجزایر، اردن، کویت، لبنان، مراکش (صحرای غربی) و قطر در سال ۲۰۱۱ میلادی، حکم اعدام صادر کرده‌اند، اما به خودداری از انجام حکم اعدام ادامه داده‌اند.
'کاهش مجریان اعدام'

در عین حال، عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود درباره مجازات اعدام و صدور حکم اعدام تصریح کرده است که تعداد کشورهای مجری اعدام در دنیا، در مقایسه با یک دهه پیش، بیش از یک سوم کاهش یافته است.

بنابر این گزارش، در سال میلادی گذشته حدود ۱۸ هزار و ۷۵۰ نفر محکوم به اعدام بوده‌اند و دست‌کم ۶۷۶ نفر در کشورهای مختلف جهان اعدام شده‌اند. مجازات اعدام این افراد نیز در ۲۰ کشور از ۱۹۸ کشورجهان (۱۰ درصد کل کشورها) اجرا شده است.
بر اساس اعلام عفو بین‌الملل، گردن‌زنی، دار، تزریق مواد کشنده و تیرباران، از روش‌های اعدام در سال ۲۰۱۱ میلادی بوده است و طیفی از جرایم، از جمله زنای محصنه و لواط در ایران، کفرگویی در پاکستان، جادوگری در عربستان سعودی، قاچاق استخوان‌های انسان در جمهوری کنگو و جرایم مواد مخدر در بیش از ۱۰ کشور دلیل اعدام افراد بوده است.

عفو بین یادآور شده است که آمار این سازمان از اعدام‌شدگان در سال ۲۰۱۱ میلادی، "وسعت احتمالی کاربرد مجازات اعدام در ایران" و نیز هزاران نفری را که به باور این سازمان، در چین اعدام می‌شوند، در بر نگرفته است.

بنا بر این گزارش، چین آمار اعدام در این کشور را پنهان نگه می‌دارد و عفو بین‌الملل گزارش‌‎های معتبری درباره تعداد قابل توجه اعدام‌های تاییدنشده رسمی در ایران دریافت کرده است.

بر اساس بیانیه عفو بین‌الملل، این سازمان، گزارش‌های معتبری درباره تعداد زیاد اعدام‌های تایید نشده و حتی پنهانی در ایران دریافت کرده است که با در نظر گرفتن آنها، تعداد اعدام‌هایی که رسما در ایران تایید شده‌اند، تقریبا دوبرابر می‌شود.

طبق داده‌های این سازمان، در سال میلادی گذشته دست‌کم سه نفر در ایران به اتهام جرایمی اعدام شده‌اند که در زیر سن ۱۸ سالگی مرتکب شده بودند. چهار مورد تاییدنشده اعدام مجرمان نوجوان در ایران و یک مورد مشابه در عربستان سعودی نیز گزارش شده که تمام موارد، ناقض حقوق بین‌المللی است.

سلیل شتی، دبیرکل عفو بین‌الملل، با بیان این که تعداد قابل توجهی از کشورها، دیگر از مجازات اعدام استفاده نمی‌کنند، تصریح کرده است: "پیام ما به رهبران اقلیت کشورهای در انزوا که به اعدام ادامه می‌دهند، روشن است؛ شما با بقیه جهان هماهنگ نیستید و زمان آن فرارسیده که برای پایان دادن به ظالمانه‌ترین، غیرانسانی‌ترین و تحقیرآمیزترین مجازات اعدام گام بردارید."
آمریکا؛ 'تنها کشور پیشرفته مجری اعدام'

بر اساس اعلام عفو بین‌الملل، آمریکا تنها کشور قاره آمریکا و تنها عضو گروه ۸ کشور صنعتی جهان بوده که در سال ۲۰۱۱ میلادی، زندانیان را اعدام کرده است. در این دوره زمانی ۴۳ نفر در آمریکا اعدام شده‌اند.

این سازمان فعال در زمینه حقوق بشر اضافه کرده است که در سال میلادی گذشته، در کشورهای اروپایی و کشورهای اتحاد شوروی پیشین، اعدامی انجام نشده است، به جز در بلاروس که دو نفر اعدام شده‌اند. در منطقه اقیانوسیه نیز به جز پنج اعدام در گینه نو پاپائو، فرد دیگری اعدام نشده است.
'عدم رعایت موازین بین‌المللی'

بنا بر این گزارش، آمار روشنی در باره تعداد احکامی که برای اعدام افراد در کشورهای مختلف جهان صادر شده است، وجود ندارد، ولی موارد ثبت‌شده نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۱ میلادی، دست‌کم برای یک هزار و ۹۲۳ نفر در ۶۳ کشور جهان حکم اعدام صادر شده است؛ از این تعداد، دست‌کم ۱۵۶ نفر در ایران، ۵ نفر در بحرین، دست‌کم ۱۲۳ نفر در مصر، دست‌کم ۱۱۰ نفر در هند و دست‌کم ۲۹۱ نفر در عراق بوده‌اند

بر اساس بیانیه عفو بین‌الملل، زندانیان، خانواده‌های آنها و وکلایشان در کشورهای بلاروس و ویتنام از اعدام قریب‌الوقوع بستگان خود مطلع نمی‌شده اند و طبق گزارش‌ها، در کشورهای کره شمالی، عربستان سعودی، سومالی و ایران اعدام‌ها در انظار عمومی انجام شده است.

این سازمان اضافه کرده است که در بیشتر کشورهایی که در سال میلادی گذشته افرادی را به اعدام محکوم یا آنها را اعدام کرده‌اند، روند محاکمه‌ها طبق موازین بین‌المللی و به گونه‌ای عادلانه انجام نشده است و برخی از این کشورها، از جمله چین، ایران، عراق، کره شمالی و عربستان سعودی، با شکنجه یا فشارهای دیگر، از متهمان "اعتراف" گرفته‌اند.

عفو بین‌الملل اضافه کرده است: شهروندان خارجی به ویژه در کشورهای عربستان سعودی، مالزی، سنگاپور و تایلند، به میزان نامتناسبی در معرض مجازات اعدام بوده‌اند.
'پیشرفت تدریجی'

عفو بین‌الملل یادآور شده است که حتی در سال ۲۰۱۱ میلادی، کشورهای مجری اعدام، به پیشرفت‌هایی دست یافته‌اند، از جمله دولت چین مجازات اعدام را برای ۱۳ جرم "اداری" حذف کرده است و تعداد اعدام‌ها و حکم‌های اعدام جدید در آمریکا نیز نسبت به یک دهه پیش به شدت کاهش پیدا کرده است.

سلیل شتی، دبیرکل عفو بین‌الملل گفته است: "پیشرفت تدریجی را می‌توان حتی در بین تعداد کم کشورهایی که در سال ۲۰۱۱ اعدام می‌کردند، مشاهده کنیم. اینها گام‌های کوچکی بوده است، اما دیده شده که این اقدامات، به پایان یافتن مجازات اعدام انجامیده است."








قدردانی احمدی نژاد از اعتماد به نفس مقامات رژیم سوریه


او واقعا در مورد کدام سوریه صحبت می کند؟! "احمدی نژاد: بسيار خوشحالم که مسوولان سوريه با اعتماد به نفس و تکيه بر مردم اوضاع را به خوبي مديريت مي کنند و اميدوارم شرايط در سوريه روز به روز بهتر و مناسب تر شود." "احمدی نژادتصريح کرد: مطمئنا رييس جمهور و ساير مقامات سوريه صحنه تحولات در اين کشور را به خوبي اداره کرده و هر گونه اصلاحات لازم در اين کشور را به درستي انجام داده و به فضل الهي هيچ چيز نصيب دشمنان نخواهد شد." "احمدي نژاد عنوان کرد: حضور پرشور مردم سوريه در صحنه، همه معادلات دشمنان را به هم ريخت و يقيناً اوضاع را در اين کشور تغيير خواهد داد." 
محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران در دیدار با فیصل المقداد فرستاده ویژه رئیس جمهور سوریه تاکید کرد مقامات این کشور بحران جاری را " به خوبی " مدیریت می کنند.

احمدی نژاد گفت :" بسیار خوشحالم که مسئولان سوریه با اعتماد به نفس اوضاع را به خوبی مدیریت می‌ کنند."

این اظهارات در حالی مطرح می شود که رژیم سوریه برای کنترل قیام مردمی علیه حکومت خاندان اسد به گلوله باران مناطق مسکونی و کشتار روزانه مردم می پردازد.

مقامات جمهوری اسلامی ایران از همه انقلاب های عربی به جز سوریه حمایت کرده اند و آن را توطئه کشورهای خارجی معرفی می کنند.

احمدی نژاد در دیدار با فیصل المقداد گفت :" دولت سوریه در جریان های اخیر تنها با گروه‌های مخالف مسلح مواجه نبوده و این اتفاقات در حقیقت یک جریان روشن جهانی علیه این کشور است."

او افزود :" امروز برای همه روشن و آشکار شده که مستکبران به دنبال ضربه زدن به ایران، سوریه و خط مقاومتند."

مقامات ایران ، سوریه و حزب الله لبنان به دلیل مواضع خود نسبت به اسرائیل خود را " خط مقاومت " معرفی می کنند.

احمدی نژاد در دیدار با فرستاده ویژه بشار اسد ضمن انتقاد از آمریکا و دیگر کشورهای غربی گفته است " باید در برابر توطئه ‌های آنان هوشیار و محکم باشیم."

او تاکید کرد :" جمهوری اسلامی ایران هیچ محدودیتی برای گسترش روزافزون مناسبات دوجانبه و بین ‌المللی با سوریه ندارد و در حد توان از هیچ اقدامی در راستای حمایت از این کشور فروگذار نخواهد کرد."

همزمان با دیدار فرستاده ویژه بشار اسد از ایران وزارت بازرگانی این کشور اعلام کرد واردات همه فرآورده های ایرانی آزاد است.

وزیر اقتصاد و بازرگانی سوریه گفت :" براساس توافقنامه تجارت آزاد با جمهوری اسلامی ایران ، واردات همه فرآوردهای ایرانی به سوریه بدون درنظر گرفتن قوانین ممنوعیت، واردات و قانون حمایت از صنایع داخلی آزاد است."

طی ماه های گذشته به دلیل ادامه کشتار و خونریزی ها سوریه با تحریم های گسترده ای مواجه بوده است.

سال گذشته میزان مبادلات تجاری ایران و سوریه حدود 300 میلیون دلار برآورد شده بود.


27 mars 2012

بازداشت و بی‌خبری از وضعیت قاسم ناظری، از فعالین استان فارس


خبرگزاری هرانا - قاسم ناظری، از فعالین استان فارس، روز چهارشنبه ۲۴ اسفند ماه ۱۳۹۰، توسط ماموران امنیتی دستگیر و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز منتقل شده است.


به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، ناظری مدتی پیش به یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس سفر کرده بود، که پس از بازگشت، گذرنامه وی در فرودگاه توسط ماموران امنیتی ضبط و به وی اعلام گردید که برای دریافت آن و پاسخگویی به برخی سوالات، خود را به اداره اطلاعات شیراز معرفی نماید.

بر اساس این گزارش، روز چهارشنبه ۲۴ اسفند ماه ۱۳۹۰، در حالیکه ناظری به اداره اطلاعات مراجعه کرده بود، مورد بازداشت واقع شده و ماموران امنیتی پس از بازداشت وی، به همراه او به منزل شخصیش مراجعه کرده و ضمن تفتیش آن محل، برخی وسایل شخصی، کامپیوتر، ادوات فیلمبرداری و سی دی های موجود را ضبط کرده و با خود به اداره اطلاعات منتقل نمودند.

هنوز از علت دقیق بازداشت و سرنوشت قاسم ناظری خبری منتشر نشده است.

گفتنی است، این شهروند ساکن شیراز، در جریان تجمعات سه شنبه های اعتراضی اسفند ماه ۸۹ نیز، مورد ضرب و شتم شدید و بازداشت سه هفته ای قرار گرفته و با قید وثیقه آزاد شده بود.

صدور حکم اعدام برای یک نوجوان اهل سیاهکل


خبرگزاری هرانا -گزارش‌ها حاکی از آن است که یک نوجوان به نام "حمید احمدی" از اهالی شهر سیاهکل در استان گیلان، از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی با مجازات مرگ مواجه شده‌ است.

به گزارش هرانا به نقل از وبسایت فعالین حقوق بشر و دموکراسی، حکم اعدام حمید احمدی که در سن ۱۵ سالگی به اتهام مشارکت در قتل دستگیر شده بود، اخیراً به خانواده‌ی وی ابلاغ شده است.

این حکم سرانجام پس از ۴ سال زندان و رسیدن وی به سن ۱۹ سالگی صادر شده است.

ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که کماکان به صدور و اجرای احکام اعدام برای نوجوانان زیر ۱۸ سال، احتمام می‌ورزد.

این در حالیست که سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس چندی پیش مدعی شده بود که مجازات قصاص برای افراد زیر ۱۸ سال بر اساس قانون مجازات اسلامی ممنوع شده است.

درخواست دو سازمان بین المللی برای لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری

خبرگزاری هرانا - "فدراسيون آموزش بين الملل"، با بيش از ۳۰ ميليون عضو در جهان، و همچنين سازمان "لِيبِر استارت"، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان در ايران، شدند.

به گزارش رادیو فردا، آقای قنبری در دی ماه سال ۸۸ توسط نيروهای امنيتی در پاکدشت بازداشت و در بهار سال ۸۹ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. 
به گفته فدراسيون آموزش بين الملل و سازمان لِيبِر استارت، عبدالرضا قنبری زمانی که در زندان اوين زندانی بود، وادار به اعتراف به انجام اتهاماتی به اثبات نرسيده، شد.

کميسيون عفو و بخشودگی در روز ۹ اسفند سال گذشته با درخواست عفو آقای قنبری مخالفت کرد.

22 mars 2012

گزارش آماری نقض حقوق بشر – ویژه اسفند ماه ۱۳۹۰



نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران بر اساس برنامه ماهانه خود که بیش از ۲۴ ماه از آغاز آن می‌گذرد، اقدام به انتشار گزارش آماری ماهانه از وضعیت حقوق بشر ایران ویژه اسفند ماه ۱۳۹۰ نمود‫.

‎ در این نوشتار ۱۹۶ گزارش حقوق بشری منتشره بهمن ماه در ۱۱ رسته حقوقی مورد بررسی قرار گرفته است. و علاوه بر تلاش برای ارتقای دقت گزارشات تلاش شده است جنبه‌های آموزشی نیز در گزارش تقویت شود. بررسی حقوقی اخبار و گزارشات مهم و پرداختن به گزارشاتی که بیشترین و کمترین توجه را به خود را اختصاص داده است در کنار استفاده از محاسبات آماری و نموداری را باید از دیگر نکات برجسته این گزارش دانست‫.

متن کامل این گزارش به شرح زیر است، هم چنین برای دریافت نسخه PDF آن اینجا کلیک کنید.

ارزیابی عمومی اخبار نقض حقوق بشر در اسفند ماه

در آخرین ماه از سال ۱۳۹۰، به مانند گزارشهای پیشین با موارد متعددی از نقض حقوق بشر در کشور مواجه بودیم؛ هرچند که بسیاری از اخبار در حوزه‌ی حقوق بشر تحت الشعاع انتخابات مجلس و سایر وقایع سیاسی جاری در کشور، بیش از گذشته نیز مورد کم توجهی قرار گرفتند. برخی از مواردی که در این گزارش مورد اشاره قرار می‌گیرد، حاکی از آن است که نقض حقوق بشر جدا از رفتارِ طبقه‌ی حاکم به مشکلات متعدد ناشی از ساختِ سنتی- فرهنگی جامعه‌ی ایرانی نیز مرتبط است.

یکی از مهم ترین اخبار در این حوزه محکومیت پنج جوان عرب خوزستانی به نام‌های «عبدالرحمن حیدری»، «طه حیدری»، «جمشید حیدری»، «منصور حیدری» و «امیر معاوی» به اتهام محاربه به اعدام بود. این افراد که از سال گذشته به جرم تیراندازی به سمت یک یا دو مامور امنیتی در بازداشت به سر می‌برند، طی این مدت حتی از ملاقات با خانواده‌های خود نیز محروم مانده‌اند. چهار تن از بازداشت شدگان از اعضای یک خانواده هستند.

در خصوص مجازات اعدام برای زندانیان سیاسی، هم‌چنین با رد درخواست عفو عبدالرضا قنبری، در کمیسیون عفو و بخشودگی دادگستری کل استان تهران، این معلم زندانی در معرض اجرای حکم اعدام قرار گرفت. عبدالرضا قنبری معلم ادبیات فارسی یکی از مدارس پاکدشت، استاد دانشگاه و از بازداشت شدگان اعتراضات ششم دی ماه سال ۸۸ (عاشورا) است که به اتهام محاربه از سوی شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اعدام محکوم شد.

در ادامه‌ی اعمال فشار و محدودیت‌ها و کنترل فضای مجازی و وب توسط حکومت ایران نیز سید علی خامنه‌ای، رهبری نظام جمهوری اسلامی، حکمی صادر کرده است که بر اساس آن ارگانی تحت عنوان شورای عالی فضای مجازی با اعضای حقوقی و حقیقی تشکیلخواهد شد. بر پایه‌ی حکم مذکور اين شورا وظيفه دارد «مرکزی به نام مرکز ملی فضای مجازی کشور ايجاد کند تا اشراف کامل و به‌ روز نسبت به فضای مجازی در سطح داخلی و جهانی و تصميم‌گيری نسبت به نحوه مواجهه فعال با اين موضوع از حيث سخت افزاری، نرم افزاری و محتوايی در چارچوب مصوبات شورای عالی و نظارت بر اجرای دقيق تصميمات در همه‌ی سطوح تحقق يابد.»

از سوی دیگر احمد شهید، گزارشگر ویژه‌ی سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران گزارش تازه‌ای را در مورد وضعیت حقوق بشر در این کشور منتشر کرد. این گزارش که به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه می‌شود، نسبت گزارش قبلی آقای شهید تا حدی جامع‌تر تدوین شده است. وی در این گزارش از عدم همکاری مقامات ایران گلایه کرده و نوشته است که آن‌ها با درخواست او برای سفر به این کشور موافقت نکرده اند.

بازتاب ویژه‌ی اخبار در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی

عموماً برخی از گزارش‌ها در حوزه‌ی حقوق بشر با حساسیت خاصی از سوی رسانه‌ها و فعالین شبکه‌های اجتماعی دنبال شده و مورد توجه ویژه‌ی افکار عمومی قرار می‌گیرند. این در حالیست که ممکن است بعضاً این موارد حجم کمتری از نقض حقوق بشر را نسبت به موارد مشابه به خود اختصاص داده باشند و یا لااقل سایر موارد نیز به همین اندازه حائز اهمیت باشند.

یکی از این موارد مربوط به برخورد نیروهای امنیتی با برگزار کنندگان مراسم سنتی- آیینی چهارشنبه سوری بود که طی سال‌های اخیر به فرصتی برای بروز شادی‌های جمعی بدل شده است. از این رو ماموران انتظامی و امنیتی در شب چهارشنبه سوری با ایجاد نوعی حکومت نظامی اعلام نشده در تهران از آتش بازی شهروندان در برخی نقاط پایتخت جلوگیری کردند. در برخی از مناطق نیز نیروهای امنیتی با برگزار کنندگان این جشن درگیر شدند و برخی از شهروندان را بازداشت نمودند. مضاف بر این فرمانده انتظامی استان کرمانشاه نیز از بازداشت ۴۰ تن در این شهر به علت آنچه وی مزاحمت و ایجاد اختلال در نظم عمومی عنوان کرده است، خبر داد.

هم چنین حکم سنگین و بی سابقه‌ای که دستگاه قضایی برای یک وکیل دادگستری در آخرین ماه سال ۹۰ صادر کرد، واکنش‌های بسیاری را در پی داشت. عبدالفتاح سلطانی، عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر و وکیل سرشناس دادگستری از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ۱۸ سال حبس در زندان برازجان و بیست سال محرومیت از وکالت محکوم شد. آقای سلطانی نوزدهم شهریور ماه ۱۳۹۰ در تهران بازداشت شد. در همین خصوص نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر و یکی دیگر از وکلای پایه یک دادگستری نیز در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال زندان محکوم شد. وی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی که ریاست آن بر عهده قاضی پیر عباسی است به ۱۱ سال زندان محکوم شده بود که این حکم در شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر این حکم کاهش یافت.

بی‌توجهی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به گزارش‌های حقوق بشری

ماهانه بسیاری از گزارش‌های حقوق بشری به رغم اهمیت، مورد کم توجهی و حتی بی توجهی قرار می‌گیرند. این نوع رفتار گزینشی دلایل متعددی منجمله پوشش نامناسب از سوی رسانه‌ها و فعالین فضای مجازی و ذائقه‌ی مخاطبان را در بر می‌گیرد. بایستی اشاره کرد که این نوع رفتار همسویی خواسته یا ناخواسته‌ای با رفتار طبقه‌ی حاکم و رسانه‌های دولتی نیز برقرار کرده است.

یکی از این موارد مربوط به جان باختن یک زن کارتن خواب در پایتخت بود. وی در پی آتش سوزی در یک ساختمان دو طبقه‌ی متروکه در خیابان ولیعصر پایتخت، حوالی پل همت، در آتش سوخت و جان خود را از دست داد.

در حوزه‌ی کارگری هم، یکی از کارگران اخراجی نساجی کردستان به نام «منصور زارعی» ۴۲ ساله که از بیش از ۱۵ سال سابقه‌ی کار برخوردار بود، به علت بیکاری و فقر اقتصادی ناشی از آن، روز دوشنبه، پانزدهم اسفندماه خودکشی کرد و به زندگی خود پایان داد. در ماه گذشته نیز یکی از کارگران قسمت رنگ گروه بهمن (مزدا) پس از اینکه از قرار داشتن نام خود در لیست اخراج پایان سال مطلع شد، در محوطه‌ی کارخانه دست به خودکشی زد و جان باخت.

علاوه بر این در یک درگیری مسلحانه در منطقه کوی انقلاب اهواز یک نوجوان ۱۵ ساله به نام «حسن حیدری» با اصابت مستقیم گلوله توسط نیروهای امنیتی کشته شد. این واقعه پس از محاصره‌ی منزل «ثامر حیدری» از شهروندان عرب، که ماموران امنیتی قصد بازداشت وی را داشتند؛ صورت گرفت و این افراد به دلیل عدم تسلیم شدن نامبرده دست به خشونتی عریان زده و اقدام به تیر اندازی با سلاح گرم به سمت منزل وی کردند.

شبکه‌ی دولتی پرس تی وی با پخش اعترافات عده‌ای از بازداشت شدگان عرب شهر شوش آن‌ها را متهم به خشونت، ترور و به صورت مشخص شایسته‌ی اعدام معرفی نمود. در فیلم مذکور و در اعترافاتی که به نظر می رسد تحت فشار صورت گرفته است، این افراد به اقدامات تروریستی اعتراف می‌کنند. طی روزهای اخیر تعداد کثیری از اقلیت قومی عرب به اتهام اختلال در روند برگزاری انتخابات بازداشت شده‌ بودند.

همین‌طور پس از اینکه در آخرین روزهای بهمن ماه، «نشر چشمه» دچار تعلیق شد و به نظر می‌رسید با رایزنی هیئت مدیره‌ی اتحادیه‌ی ناشران و کتابفروشان تهران با مسئولان اداره‌ی کتاب و معاونت فرهنگی وزارت ارشاد، مشکل این انتشارات معتبر حل شود، خبر‌ها از اداره‌ی کتاب وزارت ارشاد حاکی از آن است که از این پس، کتاب‌های انتشارات ثالث نیز مجوز دریافت نمی‌کنند و به نظر می‌رسد این ناشر هم به جمع ناشران بلاتکلیف یا معلق پیوسته است.

از سوی دیگر پس از آنکه برای اولین بار در کشور، چندی پیش دستگاه قضایی در خصوص پرونده‌ی جنجالی اسیدپاشی به آمنه بهرامی نو، برای متهم پرونده حکم قصاص چشم صادر کرد، طی ماه گذشته نیز دو نفر با چنین حکمی مواجه شده‌اند.یکی از این احکام، مربوط به پرونده «معصومه عطایی» بود که از سوی شعبه‌‌ی ۱۷ دادگاه کیفری استان اصفهان با حکم قصاص چشم متهم روبه رو شد. هم چنین فردی به نام محمدرضا که متهم به ریختن آهک در چشمان کودکی به نام «فاطمه» است، به قصاص از ناحیه دو چشم برای سلب بینایی محکوم شد.

در روز پنج شنبه ۱۸ اسفند ماه (هشتم مارس) نیز، نیروهای امنیتی و انتظامی مانع از برگزاری روز جهانی زن در شهر سنندج شدند. این مراسم که در پی فراخوان تعدادی از فعالان اجتماعی شهر سنندج قرار بود به صورت راهپیمایی از سه راه نمکی شروع و تا میدان انقلاب ادامه یابد، با دخالت نیروهای امنیتی و انتظامی حاضر در محل لغو گردید. نیروهای انتظامی ضمن متفرق کردن حاضرین، چند تن از شرکت کنندگان در مراسم را بازداشت نمودند.

مضاف بر این موارد طی هفته‌های اخیر دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی روند سرکوب خود نسبت به شهروندان مسیحی در کشور را افزایش داده که این امر به بازداشت‌های گروهی هموطنان مسیحی در شیراز، اصفهان و کرمانشاه منجر شده است. این در حالیست که حداقل در دو مورد از بازداشت های جمعی، دایره برخورد با هموطنان مسیحی از کلیساهای غیر رسمی (خانگی) به کلیساهای رسمی موسوم به جماعت ربانی نیز رسیده است.

بررسی حقوقی برخی از گزارش‌های اسفندماه

در این بخش برخی از موارد نقض حقوق بشر که در بالا مورد اشاره قرار گرفت، به علت لزوم آموزش در کنار اطلاع رسانی و آگاهی افراد جامعه با حقوق بنیادین خود، از لحاظ حقوقی مختصراً بررسی می‌شود.

جلوگیری از گردش آزاد اطلاعات و نقض حق آزادی بیان که دولت ایران از ُطرق مختلف و با جدیت تمام آن را دنبال می‌کند و به تازگی نیز به تشکیل ارگانی موسوم به «شورای عالی فضای مجازی » انجامیده است، نقض ماده‌ی ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. هم‌چنین بخشی از بند ۲۵ اعلامیه هزاره نیز به تضمین آزادی رسانه‌ها برای اجرای نقش اساسی آن‌ها و نیز حق مردم برای دسترسی به اطلاعات، تاکید دارد.

ممانعت از تجمع و راهپیمایی در روز جهانی زن نیز علاوه بر اینکه ناقض بندهای ۱ و ۲ ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده‌ی ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر که بر حق آزادی عقیده و بیان تاکید نموده‌اند؛ است، به بند ۱ ماده‌ی ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده‌ی ۲۱ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که حق تشکیل و آزادی اجتماعات را به رسمیت می‌شناسد، نیز بی توجه است. این همه در حالیست که بر طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی هم تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها بدون حمل سلاح و به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است.

فشار بر اقلیت‌های مذهبی در کشور هم نقض حقوقی هم چون آزادی تبلیغ دین، آزادی عقیده-بیان و برابری مذهبی را می رساند. طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن بطور فردی یا جمعی و به طورعلنی یا در خفا برخوردار باشد. همینطور بند ۱ ماده ۱ اعلامیه مربوط به اشخاص متعلق به اقلیت‌های ملی یا قومی، دینی و زبانی نیز از موجودیت و هویت ملی، قومی، فرهنگی، دینی و زبانی اقلیت‌ها در سرزمین‌های خود حمایت و ایجاد شرایط را برای ارتقای این هویت مهم قلمداد می کند. بند ۱ و ۲ ماده ۲ همین اعلامیه نیز تاکید می دارد که اشخاص متعلق به اقلیت‌ها حق دارند در نهان و به طور علنی، آزادانه و بدون مداخله و یا هر شکل از تبعیض، دین خود را اعلام و به آن عمل کنند و به صورتی موثر در زندگی فرهنگی، دینی، اجتماعی، اقتصادی و عمومی شرکت کنند.

در رابطه با صدور احکام متعدد اعدام توسط دستگاه قضایی در کشور، ماده‌ی ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۱ ماده‌ی ۶ اعلامیه حقوق مدنی-سیاسی، هشدار می‌دهند که حق زندگی، از حقوق ذاتی هر انسان به حساب می‌آید و این حق بایستی به موجب قانون نیز حمایت شود. بند ۲ ماده‌ی ۱ دومین پروتکل اختیاری میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی به منظور الغای مجازات مرگ هم اقدامات لازم را در جهت منسوخ کردن مجازات مرگ در قلمرو قضائی را، به کشورها گوشزد می‌کند.

علاوه بر این صدور احکامی غیر انسانی نظیر درآوردن چشم از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی نقض ماده‌ی ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که تاکید دارد هیچکس را نمی‌توان مورد آزار و شکنجه یا مجازات‌ها یا رفتارهای ظالمانه یا خلاف انسانی یا رذیلی قرار داد.

در آخر هم باید اشاره کرد که بر پایه‌ی بند ۱ ماده ۱۱ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، حق‌ هر کس‌ به‌ داشتن‌ سطح‌ زندگی‌ کافی‌ برای‌ خود و خانواده‌اش‌ شامل‌ خوراک‌ ـ پوشاک‌ و مسکن‌ کافی‌ همچنین‌ بهبود مداوم‌ شرایط‌ زندگی‌ به‌ رسمیت‌ شناخته شود. در همین خصوص اصل ۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به داشتن مسکن متناسب با نیاز، تاکید دارد و می‌افزاید که دولت موظف است که با رعایت اولویت برای آن ها که نیازمند ترند خصوصا روستانشینان و کارگران زمینه ی اجرای این اصل را فراهم کند.

مقدمه آمار

بر اساس گزارش‌های گردآوری شده از سوی نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در محدوده زمانی اسفند ماه سال ۱۳۹۰ تعداد ۱۹۶ گزارش از سوی حداقل ۴۰ منبع خبری یا حقوقی انتشار یافته است.

در بررسی موردی ۱۹۶ گزارش اسفند ماه، تعداد ۴۴۷۴۰ مورد نقض حقوق که ۱۱۶۴۰ مورد آن نقض مستقیم حقوق بنیادین بشر با حضور آمر در تطبیق با اعلامیه جهانی حقوق بشر و تعداد ۳۳۱۰۰ مورد آن نقض حقوقی است که در عین وجود معاهدات بین المللی، نقض بنیادین حقوق بشر محسوب نمی‌شود؛ ارزیابی شده است،

عمده موارد نقض حقوقی که علیرغم تاثیر مستقیم از سیاستگذاری‌های حکومت، اقدام مستقیم و منظم نقض حقوق بشر را در بر نمی‌گیرد، در حوزه کارگری بوده است و حقوقی از قبیل اخراج، تعلیق و یا بیکاری کارگران پس از تعطیلی کارخانه رخ داده است.

بدیهی است گزارش‌هایی که در پی می‌آید با توجه به عدم اجازه دولت ایران به فعالیت مدافعان حقوق بشر تنها بخش کوچکی از نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران است. در موضوع میزان خطای گزارش که حداکثر ۳ درصد در بحث منابع برآورد می‌شود باید اشاره کرد که ارگانهای خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران میزان ۳۴ درصد گزارش‌های این ماه را ارائه و مستند کرده‌اند، رسانه‌های حکومتی یا نزدیک به دولت میزان ۲۳ درصد و سایر منابع خبری-حقوقی غیر دولتی ۴۴ درصد گزارش‌ها را منتشر کرده‌اند که بدیهی است بخش آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران امکان زیادی برای مستند کردن گزارش‌های سایر گروه‌های خبری یا حقوقی را ندارد و در این حوزه حسب تجربه و شناخت خود عمل می‌کند.

«در حال حاضر در گزارشی که پیش رو است، میزان موارد نقض حقوق نسبت به ماه مشابه سال قبل ۳۹% کاهش و نسبت به ماه قبل نیز ۶% کاهش داشته است.»

مشروح آمار

کارگری:

در آبان ماه سال جاری ۲۲ گزارش در مورد نقض حقوق کارگران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران به ثبت رسید که تعداد ۱ گزارش از آن گزارش‌هایی را در بر می‌گرفت که مستقیماً نقض حقوق بشر نبوده ولی مرتبط به سیاستگذاری‌های حکومت و همینطور حقوق مدنی است. مجموع موردی این نقض حقوق بالغ بر ۳۵۸۰۲ مورد است.

بر اساس این گزارش‌ها ۳۳۱۲۰ کارگر به دلیل تعطیلی کارخانه و یا تعدیل نیرو از کار اخراج شدند، در مجموع ۲۸ ماه از حقوق کارگران در شرکت‌ها و کارخانجات مختلف با تعویق همراه بوده است که بر اساس آمار موجود بیشترین آن تعویق ۲۴ ماهه پرداخت حقوق کارگران مخابرات راه دور بوده است.

بر اثر سوانح در محل کار به دلیل فقدان ایمنی شغلی ۱۱ کارگر جان خود را از دست دادن و از سوی دیگر دستگاه امنیتی کشور ۱ تن را بازداشت و ۸ تن دیگر را احضار کردند.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق کارگران ۴۵% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز شاهد افزایش ۱۱% بوده ایم.»

اقلیت‌های مذهبی:

در ماه گذشته از مجموع ۲۲ گزارش ثبت شده، تعداد ۵۹ مورد نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

بخشی از این آمار مربوط به بازداشت ۲۸ تن از شهروندان بهایی و مسیحی بوده است هم چنین ۱۰ تن از اقلییت‌های مذهبی به ۱۷۲ ماه حبس تعزیری، ۸ ماه تعلیقی محکوم شدند.

هم چنین منزل ۱۰ تن از اقلییت های مذهبی نیز در شهرهای مختلف مورد تفتیش قرار گرفت.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی ۱۶% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز شاهد افزایش ۲۳% بوده ایم.»

اقلیت‌های قومی-ملی:

در ماه گذشته از مجموع ۱۲ گزارش ثبت شده، تعداد ۲۵ مورد نقض حقوق اقلیت‌های قومی در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

از این تعداد می‌توان به بازداشت ۵ شهروند و محکومیت ۱۵ تن از سوی دستگاه قضایی به ۲۲۷ ماه حبس تعزیری و محاکمه و احضار ۲ تن دیگر از جمله موارد نقض حقوق اقلییت های قومی بوده است.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق اقلیت‌های قومی ۵۲% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز کاهش ۱۴% را شاهد بوده‌ایم.»

اصناف:

در ماه گذشته از مجموع ۵ گزارش ثبت شده، تعداد ۸۱۲۱ مورد نقض حقوق اصناف در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

ممانعت از یک تجمع صنفی و محکومیت تو تن از فعالین صنفی به ۲۴۰ ماه محرومیت از حقوق اجتماعی و ۲۸۸ ماه حبس تعزیری از سوی دادگاه انقلاب از جمله موارد نقض حقوق اصناف بوده است.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق اصناف ۶۸% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز کاهش ۴۴% را شاهد بوده‌ایم.»

فرهنگی:

در ماه گذشته از مجموع ۳ گزارش ثبت شده، تعداد ۳ مورد نقض حقوق فرهنگی در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

در این حوزه بایستی به ممانعت از اجرای دو مراسم فرهنگی توسط و ممانعت از نشر یک اثر فرهنگی اشاره داشت.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق فرهنگی ۳۳% نسبت به سال گذشته افزایش داشته است هم چنین نسبت به ماه پیش نیز کاهش ۶۲% را شاهد بوده‌ایم.»

زنان:

در ماه گذشته از مجموع ۳ گزارش ثبت شده، تعداد ۳ مورد نقض حقوق زنان در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

در این رسته حقوقی می بایست به محاکمه یک فعال حقوق زنان و ممانعت از یک مراسم در سالگرد روز جهانی زن اشاره داشت هم چنین قوه قضائیه یک فعال حقوق زنان را به ۳ ماه حبس تعزیری و ۱۰ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم کرد.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق زنان ۴% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز افزایش ۱۰۰% را شاهد بوده ایم.»

کودکان:

در ماه گذشته از مجموع ۶ گزارش ثبت شده، تعداد ۳۷۷ مورد نقض حقوق کودکان در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

محرومیت ۲۰۰ کودک از تحصیل و مصمومیت ۱۷۴ دانش آموز در مدارس کشور هم چنین دو مورد تنبیه فیزیکی کودکان توس طوالدین که منجرب مرگ آنها شد از جمله موارد نقض حقوق کودکان در اسفند ماه بوده است.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق کودکان ۶۶% نسبت به سال گذشته افزایش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز افزایش ۱۰۰% را شاهد بوده ایم.»

اعدام:

در ماه گذشته از مجموع ۱۷ گزارش ثبت شده، تعداد ۳۹ مورد صدور و اجرای حکم اعدام در زندان ها و یا در ملاء عام توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

در اسفند ماه سال جاری، حسب گزارشات به ثبت رسیده، ۱۸ شهروند به اتهام‌های مواد مخدر، قتل، محاربه و تجاوز به اعدام محکوم شدند و ۱۷ زندانی نیز بر اساس اتهام قتل، جرایم مواد مخدر، تجاوز اعدام شدند.

۴ تن از محکومین نیز به اتهام های چون قتل، تجاوز در ملاء عام اعدام شدند.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل صدور و اجرای حکم اعدام ۴% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز افزایش ۱% را شاهد بوده‌ایم.»

دانشجویان:

در ماه گذشته از مجموع ۱۲ گزارش ثبت شده، تعداد ۷۱ مورد نقض حقوق دانشجویان در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

بر اساس این گزارش دو دانشجو بازداشت یک دانشجو ضرب و شتم، یک دانشجو به دادگاه و دو دانشجوی دیگر نیز به کمیته انضباطی احضار شدند.

هم چنین میبایست اضافه کرد که ۲۹ دانشجو از حق تحسیل محروم شدند و یک تن نیز به ۲ سال حبس تعزیری محکوم شد.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق آکادمیک ۷۲% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز تغییری حاصل نشده است.»

زندانیان:

در ماه گذشته از مجموع ۴۰ گزارش ثبت شده، تعداد ۱۰۵ مورد نقض حقوق زندانیان در ایران توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

این تعداد گزارش مربوط به ۱۸ مورد شکنجه و یا ضرب و شتم زندانیان، ۱۱ مورد عدم رسیدگی پزشکی، ۳۹ مورد اعمال محدودیت مضاعف، ۱۵ مورد نقل و انتقال اجباری و ۸ مورد اعمال فشار و تهدید زندانیان بود.

هم چنین ۸ مورد بلاتکلیفی و ۱۲ مورد اعتصاب غذا نیز از دیگر موارد نقض حقوق زندانیان لحاظ شده است.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق زندانیان ۲% نسبت به سال گذشته افزایش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز افزایش ۲۱% را شاهد بوده‌ایم.»

اندیشه و بیان:

در ماه گذشته از مجموع ۵۵ گزارش ثبت شده، تعداد ۱۳۵ مورد نقض حقوق در حوزه اندیشه و بیان توسط واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران استخراج شد.

بر اساس این آمار ۱۰۸ تن از فعالین در این حوزه بازداشت، ۱ تن احضار به اطلاعات و دادگاه انقلاب و ۷ نفر دیگر نیز در دادگاه مورد محاکمه قرار گرفتند. همینطور ۱۱ تن از فعالین نیز جمعا به ۳۸۷ ماه حبس تعزیری، ۶۰ ماه حبس تعلیقی ۳ میلیون ریال جزای نقدی و ۱۲۰ ماه محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شدند.

«طبق آمار فوق و با مقایسه آن در ماه مشابه سال قبل نقض حقوق اندیشه و بیان ۵۳% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است، هم چنین نسبت به ماه پیش نیز کاهش ۸% را شاهد بوده‌ایم.»

بررسی آمار

نمودار‌ها

نمودار زیر مقایسه گزارش ماهانه بر اساس گستره رسته‌ها دراسفند ماه ۱۳۹۰ است، همانطور که در ذیل مشاهده می‌کنید، زندانیان با ۳۰% و حوزه اندیشه و بیان با ۲۳% به ترتیب در رتبه اول و دوم تعداد موارد گزارش شده از سوی گزارشگران حقوق بشر قرار دارند.




در ادامه می‌توانید نمودار دایره‌ای مربوط به مقایسه استان‌ها و حجم گزارشات ثبت شده که رابطه مستقیمی با توان گزارشگران حقوق بشر در ایران دارد را مشاهده نمائید. 




در پایان برای مقایسه آماری اسفند ماه۹۰ با ماه مشابه سال قبل و بهمن ماه سالجاری، به نمودار ذیل توجه کنید. 




برای دریافت نسخه PDF آن اینجا کلیک کنید.

20 mars 2012

عید نوروز و آغاز سال نو را تبریک و تهنیت صمیمانه میگویم


 
دلهايمان را به روزهاي بهاری پيوندمی زنیم و شادي را براي يکديگر به ارمغان می آوریم و ازیاد نمی بریم که زمان تحویل سال سخت ترین و غمگین ترین لحظات زندانیهاست. بسیاری از هموطنان ما در زندانند و خانواده های زیادی داغدار. همین جا به تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی دربند نیزتبریک می گوییم و و شادباش ویژه به خانواده های عزیزانی که این روزها پس از اسارت در زندان، آزادی(مرخصی) هر چند کوتاه را در کنار عزیزانشان تجربه می کنند. آرزو می کنیم به زودی شاهد حضور آنها در کنار خانواده هایشان باشیم. به امید فصل سبز آزادی و حقوق بشر 

پیمان شمشیردار
۱۳۹۱/۱/۱




19 mars 2012

نامه تکان دهنده حبیب الله گلپری پور زندان محکوم به اعدام پیش از انتقال به زندان سمنان: «شکنجه های فیزکی و روحی مرا تا حدمرگ بردند»



یک منبع داخلی نزدیک به حبیب الله گلپری پور به کمپین بین المللی حقوق بشر گفت که مقامات مسوول او را از زندان ارومیه به زندان مرکزی سمنان منتقل کرده است. هنوز دلیل چنین انتقالی مشخص نیست. پیش از انتقال به زندان این زندانی سیاسی کرد نامه را نوشته بود که نسخه ای از آن در اختیار کمپین بین المللی حقوق بشر برای انتشار قرار گرفته است. او در این نامه که خطابش به جامعه بین الملل و سازمان های حقوق بشری گفته است که «صدای زندانیان سیاسی از سلولهای زندان عبور نمی‌کند.» او نوشته است:‌« علی الرغم بازداشتهای طولانی مدت و شکنجه های فیزیکی و روحی من را تا حد مرگ پیش بردند که شکایت آن را همراه به مراتب و ارگانی گوناگون دولتی ارسالی کرده ام ولی در این ممکلت صدای ما از سلولهای زندانمان هم عبور نمی کند چه برسد به اینکه شنونده داشته باشد.»

به گفته فعالان محلی با توجه به اینکه در برخی موارد زندانیان محکوم به اعدام پس از انتقال به زندانی دیگر با اجرای حکم مواجه شده اند، نگرانی در خصوص این زندانی سیاسی کرد همچنان ادامه دارد.

منبع یاد شده به کمپین گفت: «بعد از انتقال این زندانی سیاسی به مکان نامعلوم خانواده‌ او علی الرغم دوری مسافت سنندج به ارومیه روز شنبه مورخ ۲۷ اسفند به زندان مرکزی ارومیه مراجعه کرده و خواستار روشن شدن وضعیت فرزندشان می‌شوند اما مسئولان زندان از محل انتقال این زندانی اطلاع بیخبری کرده و از آنها می خواهند به اداره اطلاعات و دادگستری شهر ارومیه مراجعه بکنند. پس از مراجعه به دادگاه و اداره اطلاعات شهر ارومیه آنها نیز اعلام می‌کنند در جریان انتقال این زندانی سیاسی نیستند اما پس از چندین بار پیگیری مسوولان یاد شده اعلام می‌کنند که فرزند آنها به زندان مرکزی سمنان منتقل شده است. پدر این زندانی سیاسی امروز (یک شنبه مورخ ۲۸ اسفندماه )به زندان سمنان مراجعه کرده و خواستار ملاقات با فرزندش می‌شود اما مسئولین زندان سمنان تنها خبر انتقال فرزند وی را به این زندان تائید کرده و اعلام می‌کنند تا بعد از تعطیلات نوروزی امکان ملاقات و تماس تلفنی برای این زندانی سیاسی مقدور نیست.»

انتقال ناگهانی این زندانی سیاسی به زندان سمنان بدون اطلاع قبلی و با وجود آنکه در حکم وی تبعید به زندان سمنان وجود نداشته است موجب نگرانی خانواده وی شده است. این فعال محلی به کمپین گفت که حسین خضری زندانی سیاسی اعدام شده کُرد نیز در فروردین سال ۸۹ بدون اطلاع قبلی به زندان قزوین انتقال داده شد و بعد از نزدیک به ۵۰ روز وی مجددا به زندان مرکزی ارومیه منتقل و حکم وی اواخر دی ماه سال ۸۹ بدون اطلاع وکیل و خانواده به طور کاملا مخفی در زندان ارومیه اجر شد.

حبیب الله گلپری پور در مورخ ۵ مهرماه سال ۸۶ در خروجی شهر مهاباد توسط نیروهای حفاظت اطلاعات مهاباد بازداشت و برای چندین ماه در بازداتشگاهای امنیتی در شهرهای مهاباد، ارومیه و سنندج تحت شدیدترین شکنجه‌های فیزیکی و روحی قرار گرفته به طوری که دست و پای وی در زیر شکنجه شکسته شده است. وی بعد به زندان مهاباد منتقل و در تاریخ ۲۴ اسفندماه به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان ( پژاک ) از سوی شعبه‌ی یک دادگاه انقلاب شهر مهاباد به اعدام محکوم شد. این زندانی سیاسی کُرد در اعتراض به حکم صادر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۸۹ به مدت ۱۵ روز اقدام به اعتصاب غذا کرد.

به گفته منابع نزدیک به آقای گلپری پور ده در تاریخ ۱۲ آذرماه ماه سال ۸۹ به زندان مرکزی ارومیه منتقل و تا به امروز در بند ۱۲ این زندان نگهداری می‌شود.در طول یک سال گذشته وی چندین بار توسط نیروهای اداره اطلاعات و حفاظت زندان به سلول انفرادی زندان و بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شده و تهدید به اجرای حکم اعدام شده است.

مشروح نامه حبیب الله گلپری پور که برای اولین بار توسط کمپین منتشر می شود در زیر آمده است:

من به عنوان یک انسان طبق قانون بین المللی از حقوقی اولیه انسانی برخواردم حقوق همچون آزاد زیستن، داشتن رفاه اجتماعی ، حق انتخاب و… با توجه به اینکه در حال حاظر به عنوان یک زندانی سیاسی به مرگ محکوم شده‌ام و تمام راههای قانونی برای رسیدن به حق خویش را در داخل ایران از دست داده ‌ام و تمامهای درهای قانونی بر روی من بسته شده است این حق را برای خود محفوظ می دانم که صدای خود را به گوش جوامع بین المللی و سازمانهای حقوق بشری برسانم تا از اجحافی که از حق من شده جلوگیری شود.

به عنوان یک شهروند کُرد در ایران از حقوق اولیه انسانی خویش محروم بوده‌ام و علی الرغم تلاش برای رسیدن به آن با مجازات نا عادللانه رو به رو شدم مجازاتی که در راستای تامین ساختار اقتدار طلبانه اقلیتی، بر من و جامعه ام تحمیل شده است. حق انتخاب از ابتدای ترین حقوق هر انسانی است، حال که انتخابها به فاع از هویت ملی ماست با مجازات سنگین اعدام روبرو شده‌ام . ترویج افکار و دفاع از هویت ما به عنوان جنگ علیه حکومت اسلامی تعریف کرده اند از بارزترین بی قانونیهایست که در حق یک من انسان صورت گرفته است. حق با این اوصاف که من به عنوان یک انسان مورد ظلم قرار گرفته هیچ ، در چارچوب قانون اساسی این سرزمین هم حقوقم پایمال شده است. با توجه به اینکه هر گونه حکمی باید در دادگاهی عادالانه صادر شود حکم اعدام من در یک دادگاه نمایشی به مدت ۵ دقیقه ،نه بیشتر داده شده که در چارچوب قانوین کشور هم مطابقت ندارد.

علی الرغم بازداشتهای طولانی مدت و شکنجه های فیزیکی و روحی من را تا حد مرگ پیش بردند که شکایت آن را همراه به مراتب و ارگانی گوناگون دولتی ارسالی کرده ام ولی در این ممکلت صدای ما از سلولهای زندانمان هم عبور نمی کند چه برسد به اینکه شنونده داشته باشد.

این در حالی است که قانون تنها و تنها روی کاغذ و برای سواستفاده است و در عمل هیچ ،هر چند این قانون هم خود خالی از نا عدالتی هم نیست. قانونی که حقوق اولیه مرا زیر سوال می‌برد نمی تواند از من دفاع کند و این قانون، قانون مدافع حکومت است نه مردم جامعه. تبعیض ها در این قانون بدون لاپوشانی و تبصره کاملا آشکارا اعمال می شود و بسته به جنس، نظر، افکار، سلایق تغییر می کند قبولاندن افکار حکومتی و تعمیم آن به جامعه با فشار و جبر باعت شده است که من در چنین جایگاهی قرار بگیرم همچنین کشمکشهای اقتدار طلبانه سران حکومتی و حتی منطقه‌ایی سبب گشته که من قربانی چنین سیاستهای بشوم.

در حال حاظر حاظر علنا هویت ملی من به عنوان یک کُرد و افکار آزادی خواهانه‌ام به عنوان افساد فی الارض و تلاشهای برای آن به عنوان محاربه دیده شده و این خود تبعیض آشکار و ظلمی علنی است هر چند این نحوه برخورد در خود قانون اساسی کشور با چنین مجازاتی محکوم نمی‌شوند. در حال حاظر که درد تظلم خواهی من در تمام ارگانی حقوقی و ذیربط با جوامع ایران رد شده است از جوامع حقوق بین المللی و حقوق بشر خواستار که در دفاع از حقوق اولیه‌ام وظیفه انسانی خویش را انجام دهند تا امید جوانی زیر خاک نرود. همچنین از مسولین حکومتی ایران، می خواهم که تعهدات انسانی خود را فدای منافع اقتدار طلبانه نکنند. حبیب الله گلپری پور – بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه – اسفند ۹۰

منبع: کمپین بین المللی حقوق بشرایران

ابطال گروهی شناسنامه های زندانیان که در انتظار اجرای حکم ضد بشری اعدام هستند


به گزارش «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» ابطال گروهی شناسنامه های زندانیان عادی در انتظار اجرای حکم ضد بشری اعدام ، در دادگاه امور جنایی تهران .
از 4 هفته پیش تعداد زیادی از زندانیان عادی زندان گوهردشت کرج بصورت گروهی که گاها تا 30 نفر بودند و در روزهای متفاوت به دادگاه امور جنایی تهران برده شدند و در آنجا اقدام به ابطال شناسنامه های آنها نمودند.زندانیان فوق پس از تایید حکم ضدبشری اعدام آنها توسط دیوان عالی و به منظور اجرای حکم اعدام اقدام به ابطال شناسنامه های آنها نمودند.اکثر این زندانیان متهمان به قتل می باشند.
اسامی تعدادی از زندانیان سالن 11 بند 4 زندان گوهردشت کرج که در روزهای اخیر شناسنامه های آنها باطل شده است به قرار زیر می باشند: 1-آزاد اردوخانی فرزند سخاوت 2- عظیم تسلیمی فرزند رحمان 3- لطف الله فرامرزی فرزند بابا 4- اکبر سوریان فرزند هاشم 5- سید فرهاد ملاحسنی فرزند سید محمد 6- علیرضا افشار فرزند صفرعلی 7- رضا گزارنیا 8- فرامرز فخرایی 9-پرویز علی خانی 10- بابا ناظار جعفری فرزند بابا وک 11- مهدی خوشی 12-مهدی کمالی 13- محمود رهبر دهقان 14 محمد ولی پور گودرزی 15- اکبر نوبخت ساران 16- صابر اخوی جهانیان 17- علی سلیمانی لاسکی 18- محمود رهبر دهقان.
احکام اعدام در استان تهران توسط 3 شعیه کیفری صادر می شود که عبارتند از؛ شعبۀ 71 که رئیس آن فردی بنام عزیز محمدی است ،شعبۀ 74 رئیس آن فردی بنام تردست و شعبۀ 113 فردی به نام همت یار می باشند. این سه جنایتکار علیه بشریت از عاملین اصلی صدور احکام تعداد بیشماری از مردم در تهران می باشند.
یکی از دفتردارهای این شعب در پاسخ به سئوال ما علت ابطال شناسنامه چیست؟ چنین جواب داد: که قرار است پس از تعطیلات عید نوروز حکم اعدام آنها به اجرا در آورده شود.
ولی فقیه علی خامنه ای که تعیین کننده اصلی سیاست اعدام و سرکوب علیه مردم ایران است پس از تحریم گسترده انتصابات این رژیم و تبدیل چهارشنبه سوری جشن ملی به اعتراضات علیه رژیم وی قصد دارد که در پایان تعطیلات عید نوروز اقدام به ایجاد موج جدیدی از اعدام های گروهی به منظور ایجاد فضای رعب و وحشت نماید.تایید و صدور احکام اعدام توسط صادق لاریجانی از جنایتکاران علیه بشریت و رئیس منصوب ولی فقیه در قوۀ قضاییه می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نسبت به تدارک گسترده اعدام های گروهی که رژیم ولی فقیه در حال آماده سازی آن است هشدار می دهد و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی برای متوقف کردن موج اعدام ها در ایران خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد می باشد.
فعالین حقوق بشرو دمکراسی در ایران
29 اسفند 1390 برابر با 19 مارس 2012

نامه مشترک سازمان‌ها و انجمن‌های منطقه‌ای و جهانی مدافع حقوق بشر در حمایت از تمدید ماموریت گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران


در این زمان که وضعیت حقوق بشر در ایران به میزان قابل توجهی بدتر شده و آن کشور از همکاری با نهادهای سازمان ملل خودداری می کند، حمایت کشورهای عضو این شورا از تمدید ماموریت گزارش‌گر ویژه دارای اهمیت حیاتی است.

به کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد:

همان‌گونه که اطلاع دارید، در حال حاضر ماموریت گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران در آستانه تمدید قرار دارد و در روزهای ٢١ و یا ٢٢ مارس، این موضوع در شورای حقوق بشر سازمان ملل به رای گذاشته خواهد شد. در این زمان که وضعیت حقوق بشر در ایران به میزان قابل توجهی بدتر شده و آن کشور از همکاری با نهادهای سازمان ملل خودداری می کند، حمایت کشورهای عضو این شورا از تمدید ماموریت گزارش‌گر ویژه دارای اهمیت حیاتی است.

هدف ما از نگارش این نامه، جلب حمایت شما برای دادن رای مثبت به قطعنامه تمدید ماموریت گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران است.

در روز ٧ مارس، دکتر احمد شهید، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران، گزارش دوم خود را از موارد نقض حقوق بشر در این کشور ارائه داد. این گزارش، که در ادامه گزارش مقدماتی او که در ٢٣ سپتامبر ٢٠١١ منتشر شد، «موارد خیره کننده نقض حقوق بشر» توسط مقامات ایرانی را مستند ساخته و از خودداری مداوم آن کشوراز همکاری با نهادهای سازمان ملل انتقاد کرد. این گزارش همچنین از امتناع مقامات ایران برای صدور مجوز بازدید به گزارش‌گر ویژه و عدم همکاری آن دولت با شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و گزارش‌گران دیگر نهادهای آن، باوجود ارسال دعوتنامه‏ی دائمی در سال ٢٠٠٢ جهت بازدید از آن کشور انتقاد می‏کند.

مقامات ایرانی در حالی که از همکاری با گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران خودداری می‏کنند، در قبال انتقاد و ملاحظات او به شدت حساس‏اند. در ماه فوریه ، آیت الله صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه ایران، گفت که این گزارش پر از دروغ است. با این حال، دولت وی از ارائه نظرات اساسی و یا اطلاعات واقعی برای تکمیل آن گزارش قبل از انتشار آن امتناع ورزید. از آن زمان تاکنون، ایران به شدت تلاش کرده است تا خود را همنوا و همکار با نهادهای سازمان ملل و عهدنامه های حقوق بشری نشان دهد.

مقامات دولتی در ٥ مارس ٢٠١٢ در مورد گزارش گزارش‌گر ویژه شکنجه ادعا نمودند که ایران اقداماتی را برای جلوگیری از شکنجه اتخاذ کرده است و اظهار داشتند که قربانیان شکنجه از حمایت قانون برخوردارند. متاسفانه چنین ادعاهایی در تناقض کامل با گفته‏های ده‏ها زندانی سابق قرار دارد که درباره رفتار مسئولین نیروهای امنیتی با خود در زندان‏های ایران به سازمان های ما و گزارش‌گر ویژه سازمان ملل ابراز داشته‏اند.

در ١٣ مارس ٢٠١٢2، دکتر محمد جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران، درواکنش به گزارش دکتر شهید، دوباره با تاکید از گزارش‌گران موضوعی حقوق بشر سازمان ملل دعوت به عمل آورد تا از ایران بازدید کنند، اما از ارائه تاریخ دقیق برای این منظور خودداری کرد. با وجود ارسال دعوتنامه دائمی در سال ٢٠٠٢‌ به سازمان ملل، و تقاضا‏های متعدد گزارش‌گران موضوعی برای بازدید از آن کشور، هیچ کدام از آنها نتوانسته‏اند از سال ٢٠٠٥ تاکنون از ایران بازدید کنند و تقریبأ هیچ یک از پیشنهادات مطرح شده گزارش‌گران ویژه‏ای که قبل از آن به ایران سفر کردند تاکنون عملی نشده است.

در طی چند ماه گذشته، ایران همچنین پس از ١٧ سال گزارشی در باره کارنامه خود در زمینه حقوق بشر به کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد ارایه کرد، بعضی تغییرات سطحی در قانون مجازات اسلامی انجام داد و مدعی است این قانون با تعهدات بین المللی آن سازگار است، و همچنین با سفر کارمندان دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در ماه دسامبر گذشته برای یک ماموریت محدود به تهران موافقت کرد. اما واقعیت این است که تلاش‏های ایران برای نمایش بهبود درکارنامه حقوق بشر آن کشور عاری از دستاوردهای اساسی و ارائه یک راه حل عملی برای وضعیت اسفناک حقوق بشر در آن کشور است. از زمانی که بررسی وضعیت حقوق بشر آن کشور در دستور کار گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، صدور قطعنامه‏ها، گزارش‏ها و ملاحظات نهادهای سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران پیوسته رو به افزایش بوده است. در ١٥ سپتامبر ٢٠١١، دبیر کل سازمان ملل گزارشی را به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه کرد و در آن «از گزارش‏های رسیده در مورد افزایش شمار اعدام‏ها، قطع اعضای بدن، دستگیری و بازداشت‏های خودسرانه، تشکیل دادگاه‏های ناعادلانه، شکنجه و بدرفتاری با زندانیان عمیقاً ابراز ناراحتی» کرد و از «سرکوب فعالان حقوق بشر، وکلا، روزنامه‏نگاران، و فعالان مخالف در آن کشور تاسف خود را ابراز» داشت. در ٣ نوامبر ٢٠١١1، کمیته حقوق بشر به دنبال بررسی پایبندی ایران به میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ملاحظات نهایی خود را منتشر کرد. این یافته‏ها درواقع نشان‏دهنده محکومیت شدید کارنامه حقوق بشر جمهوری اسلامی به وسیله این کمیته بود و از جمله نگرانی جدی در رابطه با افزایش تعداد اعدام‏ها در آن کشور، به خصوص برای جرائمی که در حقوق بین المللی «جرائم جدی» محسوب نمی‏شوند، «استفاده گسترده از شکنجه»، و معافیت مسئولان از مجازات را در بر می گرفت. این کمیته همچنین در مورد تمایل دولت ایران به پایبندی به تعهدات حقوقی بین المللی آن به شکل جدی ابراز تردید کرد. در همان ماه، کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه‏ای را با بیشترین رای از سال ١٩٩٢ به بعد تصویب کرد و از دولت ایران خواست تا بدون قید و شرط به گزارشگر ویژه اجازه بازدید از آن کشور را بدهد.

گزارش گزارش‌گر ویژه براساس شهادت‏های جمع‏آوری شده از بیش از ١٠٠ قربانی و خانواده‏های آنها، و اطلاعات ارائه شده توسط منابع قابل اعتماد به او تدوین گردیده است. این امر نشان‏دهنده این است که باوجود امتناع دولت ایران از صدور مجوز بازدید به گزارشگر ویژه، او به ماموریت خود از طریق همکاری با قربانیان و فعالان جامعه مدنی ادامه داده و در این راستا موفق بوده است.

گزارش او تصویر تیره‏ای از وضعیت فعلی حقوق بشر در ایران ارائه می‏کند. در سال گذشته، مقامات احتمالا بیش از ٦٠٠ زندانی را اعدام کردند. اغلب آنان به جرائم مواد مخدر محکوم شده بودند که طبق حقوق بین‌المللی از جمله «جرائم جدی» به حساب نمی‏آیند. آنها در ضمن دست کم سه نوجوان را به دار آویختند که یکی از آنان در ملا عام اعدام شد، درحالی که در حقوق بین المللی اعدام نوجوانان به صراحت ممنوع شده است. ایجاد روابط جنسی مبتنی بر رضایت طرفین میان افراد همجنس در ایران جرم و در قانون مجازات اسلامی ایران دارای شدیدترین مجازات از جمله مرگ است. ایران یکی از بزرگ‏ترین زندان‏ها برای روزنامه‏نگاران و وبلاگ¬نویسان در جهان است، و به گزارش «گزارشگران بدون مرز» دست کم ٤٥ روزنامه نگار در دسامبر ٢٠١١ در زندان به سر می‏بردند. سیاست‏های تبعیض آمیز علیه اقلیت‏های مذهبی و قومی، مانند بهائیان و اعراب، به طور سیستماتیک اعمال می‏شود و مقامات به سیاست سرکوب هدفمند وکلایی که از فعالان حقوق بشر دفاع می کنند شدت بخشیده‏اند. دست کم ٩ وکیل در حال حاضر در زندان به سر می برند و چند تن دیگر منتظر دادگاه و یا حکم دادگاه تجدیدنظر خود هستند. تعدادی دیگر، از جمله شیرین عبادی، گیرنده جایزه صلح نوبل، در حال حاضر در خارج از ایران فعالیت می کنند، زیرا نمی‏توانند آزادانه وظایف حرفه‏ای خود را در داخل ایران انجام دهند.

قرار گرفتن بررسی وضعیت حقوق بشر ایران در دستور کار گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران، ایرانیان را در داخل و خارج از آن کشور به شکل بی‏سابقه‏ای برای همکاری با جامعه جهانی بسیج کرده است. در جلسات متعدد، قربانیان و فعالان به ما گفته‏اند که آنها دفتر گزارش‌گر ویژه را به عنوان یک کانون حیاتی برای مستند‏سازی نقض حقوق بشر، و مرجعی بی‏طرف و قابل اعتماد برای گفتگو میان قربانیان و سازمان ملل و کشورهای عضو آن سازمان می‏دانند. در این زمینه، گزارش‌گر ویژه می‏تواند برای قربانیان نقض حقوق بشر در ایران نقشی حیاتی ایفا کند که قربانیان حقوق بشر از داشتن آن در کشور خود محروم‏اند.

ما معتقد هستیم که ادامه ماموریت گزارش‌گر ویژه حقوق بشر در ایران برای ایجاد زمینه همکاری ایرانیان با جامعه جهانی، اعمال فشار بر دولت ایران جهت پایبندی به تعهدات بین المللی خود در زمینه حقوق بشر، و فراهم آوردن نظارت مجامع و کارشناسان بین المللی حقوق بشر بر وضعیت حقوق بشر در آن کشور حیاتی است.

ما امیدواریم که شما و همکاران‏تان با این خواست ما همنوا باشید و در جلسه بعدی که قرار است در ژنو برگزار گردد، به تمدید ماموریت گزارشگر ویژه رای مثبت بدهید.

با احترام،

مرکز آفریقایی حقوق بشر و دموکراسی

انجمن دموکراسی آفریقایی

عفو بین الملل

انجمن آسیایی حقوق بشر و توسعه ( انجمن آسیا )

مرکز منابع حقوقی آسیا

جامعه بین المللی بهائی

انجمن ابتکار حقوق بشر کشورهای مشترک المنافع

ارتباط حقوق بشر

انستیتیو مطالعات حقوق بشر قاهره

پروژه مدافعان حقوق بشر شرق و شاخ افریفا

ابتکار مصری برای دفاع از حقوق شخصی

دیده بان حقوق بشر

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران

فدراسیون بین المللی جامعه‏های حقوق بشر

سرویس بین المللی برای حقوق بشر

جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران

مشارکت برای عدالت، نیجریه

گزارشگران بدون مرز

اتحاد برای ایران

شبکه مدافعان حقوق بشر غرب افریقا

منبع:گزارشگران بدون مرز

پیام شادباش نوروزی ۹ حزب و سازمان سیاسی اپوزیسیون


با احترام به خاطره جانباختگان راه دمکراسی و عدالت، برای همگان نوروزی خوش و نوبهاری خجسته آرزو می کنیم …

اتحاد جمهوریخواهان ایران، حزب دمکرات کردستان ایران، حزب دمکراتیک مردم ایران، حزب کومه‌له کردستان ایران، جبهه ملی ایران ـ اروپا، سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، کمیته همآهنگی ارتباطات شورای موقت سوسیالیست‏های چپ ایران، شورای همآهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران در پیام مشترکی فرا رسیدن سال نو را به ایرانیان تبریک گفته اند:

فرارسیدن نوروز ۱۳۹۱ را به همه هموطنان، در ایران و در سراسر جهان، شادباش می گوئیم. نیاکان ما از دیرباز هر سال با نوروز آغاز دیگری را از پس هر زمستان طبیعت جشن گرفته اند. امروز نیز با فرارسیدن هر بهار، امید به آغازی دیگر در جامعه و به فردائی دیگر، در ایرانی آزاد، آباد، بدون سرکوب و ستم و تبعیض زنده تر می شود.

سال ۱۳۹۰ برای ایران سال دشواری بود. سال تداوم بن بست بحران اتمی، تشدید تحریم های فلج کننده ی بین المللی، ادامه ی تهدیدات نظامی دولت اسرائیل و محافل جنگ طلب برخی از کشورهای غرب بود؛ دشوارهایی که دولت جمهوری اسلامی با پیگیری سیاست تنش زا و تخریب تلاش های دیپلماتیک برای حل بحران هسته ای، نقش تعیین کننده ای در تداوم آن دارد. سال۱۳۹۰، سال تخریب بیشتر اقتصاد کشور در نتیجه ی سیاست های ویرانگر اقتصادی رژیم و نیز تحریم های فراگیر بین المللی، سال تشدید بیکاری، گرانی مایحتاج عمومی مردم و گسترش دامنه فقر در بخش وسیعی از جامعه بود. سال ۹۰ اما، سال تلاش برای دنیایی بهتر و ایرانی آزاد، اعتراض بین المللی به نقض حقوق بشر و موفقیت مدافعان حقوق بشر در انتخاب نماینده ویژه ی سازمان ملل در امور مربوط به حقوق بشر برای ایران نیز بود. امیدواریم که سال ۱۳۹۱ سال پیروزی بر استبداد و خفقان، سال پایان بحران اتمی و تحریم های بین المللی، سال آزادی زندانیان سیاسی و گشایش های جدید در همه ی عرصه ها برای مردم کشورمان باشد.

۱۳۹۰ سال ادامه ی تحولات جدید در منطقه، سقوط قذافی در لیبی، سال تسخیر بهار عربی از درون توسط جریانات اسلامگرا در تونس، مصر از طریق انتخابات، خطر قدرت گرفتن اسلامگرایی افراطی از دل هرج و مرج جنگ داخلی در لیبی، نگرانی همگانی از سرنوشت بهار عربی در نخستین سالگرد آن بود. سال برآمد گسترده ی جنبش ضد دیکتاتوری درسوریه و تشدید سرکوب آن توسط ارتش این کشور، پشتیبانی همه جانبه ی حکومت جمهوری اسلامی ازدیکتاتوری خاندان اسد، تلاش برخی رژیم های منطقه در پشتیبانی از جریانات اسلامگرای افراطی، و سال اعلام همبستگی آزادیخواهان ایران و جهان با مردم سوریه بود.

سال ۱۳۹۰ سال برگزاری اولین انتخابات نمایشی بعد از انتخابات خرداد ۱۳۸۸ و سرکوب جنبش اعتراضی مردم در طول دو سال گذشته بود. انتخاباتی که در تحریم آن، برای نخستین بار طیف گسترده ای از نیروهای مخالف و منتقد حکومت همصدا شدند.

در سالی که گذشت نان از سفره ی بخش عظیمی از مردم کشور ما ربوده شد. کارخانه ها تعطیل و کارگران گروه گروه بیکارشدند. فعالان کارگری به جرم دفاع از حق حیات کارگران هم چنان بازداشت و زندانی شدند. فعالان جنبش زنان وحقوق ملی قومی تحت فشار قرار گرفتند و به جرم خواست برابرحقوقی و رفع تبعیض به زندان رفتند. بحران زیست محیطی در کشور و از جمله تبدیل بخش وسیعی از دریاچه ارومیه به شوره زار و افزایش آلودگی هوا فراز تازه ای یافت. در کردستان، خوزستان، بلوچستان، آذربایجان و دیگر استان ها و مناطقی که مردم وسیعا علیه استبداد وبرای دستیابی به حقوق خود مبارزه می کنند، بساط بازداشت، شکنجه و صدور احکام زندان و اعدام هم چنان برقرار ماند و خشونت علیه زندانیان سیاسی در سراسر کشور ادامه یافت، اما آن که امید برانگیز است، پایداری اقشار مختلف مردم در اقصی نقاط کشور در مقابل رژیم استبدادی جمهوری اسلامی است. در سال ۱۳۹۰ ایستادگی غرورانگیز جنبش آزادیخواهانه ی مردم کشورمان در برابر مستبدین حاکم و دفاع از آزادی ها و حقوق دمکراتیک مردم و حرمت انسانی ادامه یافت. زندانیان دربند کشورمان تحت بدترین شرائط، بدون هراس، انگشت اتهام را به سوی راس استبداد مذهبی، شخص ولایت فقیه نشانه رفتند.

بهار ۱۳۹۱ در شرائطی می رسد که بختک سیاه استبداد هم چنان در سرتاسر کشور به کمین آزادیخواهان نشسته است. با جشن ها و مراسم مردم دشمنی می ورزد. جشن و پایکوبی را حرام و هر گونه تجمعی را تهدیدی علیه موجودیت خود می داند. اما هیچ قدرتی را توان ایست دادن به نیروی پر توان زندگی در اعماق شکوفان جامعه نیست.

امیدواریم نوزائی طبیعت با رهائی مردم کشورمان از استبداد و بی حقوقی، درهم آمیزد و بهار آزادی هرچه زودتر فرارسد تا رنج هائی که برای دستیابی به دموکراسی و عدالت، بر مردم کشور ما هموار شده است و تلاش هائی که علیرغم کشتار، زندان، شکنجه، تهدید و اعدام، هر روز افزون تر گشته است، به بار نشیند. با این آرزو که استبداد نیز همچون زمستان طبیعت رخت بر بندد، چهره مردم میهن مان شکفته تر، خانه های دلشان از مهر و دوستی آکنده تر و زندگی آن ها از امید و خوشبختی، سرشارتر شود. زندان ها، به زباله دانی تاریخ سپرده شود و فقر و گرسنگی، نابرابری و تبعیض برای همیشه از میهن مان رخت بربندد.

ما احزاب و سازمان های سیاسی جمهوری خواه مدافع آزادی و برابری، رفع هرگونه تبعیض، دموکراسی، حقوق بشر، و جدایی دین و دولت، فرا رسیدن نوروز را با ارج گذاری به مبارزات آزاد زنان و آزاد مردان دلیری که برای رهائی از جور و ستم استبداد در تلاش اند، با احترام به خاطره ی جانباختگان راه آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی و با درود به زندانیان دلیری که نهال امید را با مقاومت خود در دل ها می نشانند، شادباش می گوئیم و برای همگان نوروزی خوش و نوبهاری خجسته آرزو می کنیم.

اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب دمکرات کردستان ایران
حزب دمکراتیک مردم ایران
حزب کومه‌له کردستان ایران
جبهه ملی ایران ـ اروپا
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
کمیته همآهنگی ارتباطات شورای موقت سوسیالیست‏های چپ ایران
شورای همآهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران

یکشنبه ۲٨ اسفند ۱٣۹۰ – ۱٨ مارس ۲۰۱۲

منبع:اخبار روز