در حالی آبان ماه سال جاری دومین سالگرد درگذشت رامین اندرجانی، پزشک کهریزک در منزل این شهید برگزار شد که تاکنون پیگیری های خانواده او برای روشن شدن علت مرگ وی به هیچ نتیجه ای نرسیده است. اما پدر این شهید به عدالت خدا ایمان دارد و می گوید: “چه بگویم؟ چه مانده که بگویم؟ همه چیز “روشن” است و خدا خودش عادل است من همه چیز را به او واگذار کردم.”
دکتر رامین پوراندرجانی روز نوزدهم آبان ماه سال 88 در استراحتگاه خود در ساختمان بهداری نیروی انتظامی تهران بزرگ بطرز مشکوکی جان سپرد و علت مرگ وی از سوی مقامات قضایی سکته قلبی در خواب عنوان شد و جسد وی بدون اجازۀ کالبد شکافی به خانواده، توسط نیروی انتظامی دفن شد. رامین پوراندرجانی تعدادی از قربانیان شکنجه بازداشتگاه کهریزک از جمله شهید محسن روح الامینی را ویزیت کرده بود. او بارها مورد بازجویی و تهدید قرار گرفت تا جنایات کهریزک را افشا نکند و این مسائل را پیش از مرگ خود به تعدادی از دوستان و خانواده اش مطرح کرده بود.
رضا قلی پوراندرجانی پدر رامین در خصوص پیگیری های پرونده قتل فرزندش به “جرس” می گوید: “والله هنوز به هیچ نتیجه ای نرسیدیم و پرونده همین جور مانده است، خودشان اصرار داشتند که پرونده را ببندیم اما ما اعتراض و شکایتمان را کردیم. حالا هم به آنها گفتیم هر جور که می خواهید پرونده را ببندید اما ما اعتراض داریم. حالا هم ظاهرا پرونده مفتوح است و علی رغم اینکه اصرار می کنند که پرونده رامین را ببندیم اما چطور اینکار را کنیم؟! الان هم که می دانم به نتیجه ای نمی رسم. ما اعتراض و لایحه مان را دادیم و دیگر دنبالش را نمی گیریم و بخدا واگذار کردیم. ببینید، اگر قرار باشد شکایت کنم به چه کسی باید شکایت کنم؟ باید به نیروی انتظامی شکایت کنم دیگر؟ اول دستگاه قضایی از آنجا شروع می شود من هم پسرم را صحیح و سالم برای خدمت سربازی به نیروی انتظامی تحویل دادم، همانجایی که رامین از بین رفته و گفتند بیا جسدش را تحویل بگیر، حالا به آنها شکایت کنم؟ ما به خدا ایمان داریم و این مسئله را به خود او واگذار کردیم و حتما عدالت خدا اجرا خواهد شد. “
بعد از مرگ پوراندرزجانی، مقامات قضایی علت مرگ را یک بار سکته قلبی و بار دیگر مسمومیت غذایی عنوان کردند اما پس از مدتی مشخص شد که رامین اندرزجانی برای دیدار با نمایندگان مجلس وقت گرفته و تلاش داشته است تا از شرایط بازداشتگاه کهریزک و آنچه بر سر زندانیان آنجا آمده است سخن بگوید.
این پدر داغدیده ادامه می دهد: “محدودیت هایی است که نمی توانم پیگیری کنم بالاخره من غیر از رامین یک پسر دیگر هم دارم… الان هم متاسفانه در موقعیتی قرار داریم که دستمان به جایی بند نیست. مگر بزرگ ترهاش به نتیجه ای رسیدند؟ حالا من به تنهایی چه می توانم انجام دهم؟ مگر متن شکایت نامه ها و گروهی که آمدند چکار توانستند انجام دهند؟ بارها به مراجع قضایی برای پیگیری مراجعه کردم، یکبار گفتند مسمومیت غذایی است، یکبار گفتند خودکشی است، یکبار گفتند ایست قلبی است… خلاصه معلوم نشد و این حرفهای آنهاست دیگر، چه بگویم؟ چه مانده که بگویم؟ همه چیز روشن است و خدا خودش عادل است من همه چیز را به او واگذار کردم.”
پدر رامین اندرجانی با اشاره به دردهایش بعد از سکوت طولانی، با آه می گوید:” امسال آبان ماه مراسم سالگرد رامین را در منزل گرفتیم و خدا را شکر مشکلی نداشتیم، اما وضعیت روحی مان معلوم است ما همه چیزمان رامین بود. حال مادرش هم خوب نیست و دیگر حال و روزی برایمان باقی نمانده است. مگر می توانیم یک لحظه او را فراموش کنیم…”
پدر رامین اندرجانی پیش از این در گفتگویی با جرس گفته بود: “پسرم اهل سیاست نبود و فقط دنبال علم و خدمت به مردم و کشور بود. او دنبال انسانیت بود هیچوقت برای خودش چیزی نمی خواست برای جامعه و مردم می خواست. او دنبال علم و ترقی بود و پله های ترقی را می خواست یکی بعد از دیگری بالا برود. او می خواست برای جامعه اش خدمت کند و تخصصش را بگیرد. در سربازی هم هر روز شصت نفر را معالجه می کرد. او عاشق علم و خدمت به کشور و مردم بود. من از این ناراحتم که فرزندم سیاسی نبود و در لباس پزشکی به مردم خدمت می کرد اما این بلا را به سرش آوردند…
